Jak walczono z powodziami sposobami olędrów i do czego to doprowadziło
Łęgi Oborskie

W sprawie maszyny do pisania
czyli spółdzielnia szewców z Jeziorny pisze do Prezdium Gminnej Rady Narodowej w roku 1951.

Z dziejów służewskiego szlaku (1)
czyli o niezrealizowanej możliwości jeżdżenia kolejką i inną drogą niż Warszawska do Kabat.

część druga

Skolimów-Konstancin, 1940

O parafii w Cieciszewie, jednej z najstarszych na Mazowszu

O skarbach zakopanych na terenie gminy
Zakopane skarpy

O katastrofach ekologicznych na Jeziorce

Gasnące latarnie

Zapiski znad Wisły

Lotniska oborskie

Nadwiślańskie urzecze

Jeszcze nieco o promie w Gassach

Karczmarz z Obór

Wpis o osiedlu na Królewskiej Górze opracowany m. in. na podstawie dokumentów wrzuconych kiedyś przez stefka008 w wątku o MBP
Narodziny enklawy

Ta " strategiczna infrastruktura komunikacyjna " - jej główny cel to "zarządzanie zasobami militarnymi" - zachodnia ( strefa niemiecka) i północna (Polska) Grupa AR. A łączność dla oficjeli... to " zwyczajowo" i przy okazji . Infrastruktura "funkcjonowała" tam przez długie ,długie lata .Była sukcesywnie modernizowana (stosownie do rozwoju technik telekomunikacyjnych ) i zmieniała "dysponentów".

Właśnie na ten temat wpisała się na facebooku p. Małgorzata Szturomska, powtarzając krążącą od lat informację, że Julisin miał osobną linię telefoniczną wprost do KC. Dziękuję za uzupełnienie.

Czas wojny
ciąg dalszy wpisu o przebiegu insurekcji kościuszkowskiej w naszych stronach

Informacja o aktualnych wpisach pojawia się na fecebooku - https://www.facebook.com/okoliceKonstancina a wpisy oczywiście na blogu http://konstancinjeziorna.blox.pl

Wakacje w czasie okupacji
Urszula Kurkowska na plazy nad Jeziorką, 1943 rok

(źródło: [zagapienia.blogspot.com] )

"Urszula Kurkowska( Katarzyńska) latem 1939 roku pojechała na obóz harcerski do Zwierzyńca. Nie było już tak beztrosko jak rok wcześniej. Dużo mówiło się o możliwości wybuchu wojny, czyniono szereg przygotowań. Przed samym wyjazdem zatroskany ojciec dał jej adresy swoich kolegów farmaceutów rozsianych po całej Polsce – tak na wszelki wypadek. Na obozie mniej było beztroskiej zabawy, a więcej szkoleń sanitarnych, ćwiczeń sprawnościowych i na wytrzymałość. Ula wróciła do Warszawy pod koniec lipca. Rodzina odpoczywała w Zakopanem, dołączyła do nich i jeszcze wspólnie spędzili kilka beztroskich dni. Pod koniec sierpnia wrócili do Warszawy przygotowującej się na ewentualność wybuchu wojny."

[www.facebook.com]