tu: [ncplus.pl] o tym programie i zdaje się będzie powtórka, zob. zakładki

Ale nie wiem czy dla wszystkich, może tylko dla tych co mają nc+

cytat z mojej facebookowej strony:

w zeszłym tygodniu na łąkach oborskich stanęła podobno jakaś tymczasowa budowla. Jak można było przeczytać na forum konstancin.com samorząd wydzierżawił na krótki czas 1 ha gruntu twórcom filmu o rodzinie Beksińskich. Będziemy mieli zatem kolejny konstanciński wątek filmowy! Emotikon smile
Z niecierpliwością (i pewnymi obawami) wyczekuję na ten film o znanym malarzu i jego synu. Chcę również przypomnieć że Zdzisław Beksiński bywał w naszym mieście - m.in. z jednego z pobytów w domu ZAiKS przy ul. Sobieskiego pochodzi powyższe zdjęcie...

Zdzisław i Zofia Beksińscy w Konstancinie, 7 kwietnia 1997 r. (źródło: archiwum Muzeum w Sanoku)





Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2015-11-01 13:30 przez pionek AGORY.

Kto odwiedził w ostatni weekend Pałac w Oborach, mógł wypatrzeć na ścianach portrety przedstawiające znajomą postać...
To Maja Komorowska, wystylizowana do roli Eweliny Lechickiej z serialu Janusza Zaorskiego "Panny i wdowy". Jak już kiedyś wspomniałem w ramach poniedziałkowych zagadek filmowych, serial ten kręcony był w dworze w Oborach. Pamiątką po nim są właśnie portrety namalowane specjalnie na potrzeby tej produkcji filmowej.
Obrazy pozostaną w zbiorach Fundacji.







Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2015-11-16 13:17 przez pionek AGORY.

filmowy Konstancin c.d.... czy wiecie że kilka scen w filmie "Pitbull. Nowe Porządki" nagrywanych było w Oborach? Chyba nic w tym dziwnego, droga Obory-Gassy (i jej okolice) to chyba najczęściej wykorzystywane miejsce w filmie i telewizji.

Filmowy Konstancinn (na zdjęciu bohaterowie serialu „Tylko Kaśka” – 1980 rok):
Mamy luty, ale ostatnie ciepłe dni przywołują już wiosnę. A jaka jest wiosna w Konstancinie – wiadomo. Promienie słoneczne dogrzewają, dookoła budząca się do życia przyroda, pierwsze liście, śpiew ptaków… Konstancińskie wiosny mojego dzieciństwa dobrze obrazuje serial „Tylko Kaśka”, o którym tu już nie raz wspominałem (ta sama szkoła, te same miejsca w których dzieje się akcja, są również „moimi miejscami”). Dlatego nostalgicznie przypominam sobie ten serial co jakiś czas.
Przypominam go również wam, poprzez wywiad udzielony przez bohaterów serialu wiele lat później administratorowi portalu „nostalgia.pl”. Główna bohaterka, Katarzyna Surmiak-Domańska, jest dziś dobrze znaną dziennikarką zajmującą się reportażem.
Rozmawiali: Katarzyna Surmiak-Domańska (filmowa tytułowa Kasia a obecnie reporterka Gazety Wyborczej), Mariusz Bonk (filmowy Łysy a obecnie właściciel prywatnej firmy) i Jakub Wecsile (filmowy młodszy brat Kasi - Jarek a obecnie dialogista filmów w polskiej wersji językowej).
Kasia: Do serialu trafiłam z ogłoszenia. Moja mama chciała bym spróbowała swoich sił w filmie i poszłam na casting. Cały czas przechodziłam przez szereg eliminacji i za każdym razem słyszałam "odezwiemy się". W końcu już prawie o tym zapomniałam. Pamiętam że kiedyś narozrabiałam i miałam poważną rozmowę z ojcem, który zakończył ją słowami : "Pamiętaj, że jak zadzwonią, że dostałaś rolę w tym filmie, to ja się nie zgodzę."I dokładnie w tym momencie zadzwonił telefon. Tata podniósł słuchawkę, a ja od razu wyczułam że to dokładne TEN telefon. Zmartwiona słuchałam jak tata mówi : "Tak ... tak ... aha ... no dobrze".
Mariusz: A ja to trafiłem z łapanki. Pamiętam to jak dziś. Byłem w siódmej klasie i miałem lekcję fizyki. Do klasy weszli ludzie i powiedzieli, iż poszukują chętnych do filmu. Zgłosiłem się pierwszy, zaliczyłem casting i po kilku miesiącach już zapomniałem o tym wydarzeniu ale oddzwonili do mnie i zaprosili mnie na plan.
Z początku nie miałem grać Łysego, zdecydował o tym przypadek. Pewnego dnia odwiedził mnie reżyser z jakąś osobą towarzyszącą a ja w tym czasie ćwiczyłem judo i niosłem ławkę na głowie. Pan reżyser spojrzał na mnie i powiedział, iż nadaję się do roli macho (śmiech).

Kuba: Znalazłem się w filmie głównie dlatego że chciałem się wyrwać ze starszaków (Kuba miał wtedy 5 lat).
Kasia: Praca nad tym serialu to kolejny etap mojego życia. Rano przyjeżdżała po mnie taksówka i zabierała mnie na plan filmowy. Tam zdjęcia trwały do godziny 15 a następnie taksówka odwoziła mnie do domu a tam siadałam od razu do nauki bo to wszystko trzeba było pozaliczać. Z koleżankami i kolegami z klasy miałam zerowy kontakt bo rano byłam na planie a po południu musiałam się uczyć.

Odcinki te nie były kręcone w porządku chronologicznym. Zwykle nie wiedzieliśmy w którym odcinku gramy. Dopiero na kolaudacji mogliśmy ocenić swoją grę.

Kasia: Ponieważ nie chcieli odrywać młodych aktorów od szkoły to pierwszy miesiąc kręcili tylko ze mną i z dorosłymi aktorami. Było ciężko bo wokół mnie byli sami dorośli i nie miałam żadnych rówieśników. W dodatku był to koniec lutego więc i pogoda nie nastrajała optymistycznie. Po miesiącu dołączył Mariusz Bonk (Łysy), później dziewczyny, banda Łysego, zaczęła się wiosna i ja jakoś odżyłam. W ciepłe dni leżeliśmy na kocu, słuchaliśmy magnetofonu (AC/DC), jak na pikniku. Co pewien czas wołali kogoś do sceny, ta osoba szła i po jakimś czasie wracała do nas
Mariusz: Trafiłem na plan, kiedy zdjęcia trwały już koło miesiąca. Moja pierwsza scena to była z Kasią, kiedy rozmawiałem z nią w domu. Pamiętam, że wtedy to okropnie przeżywałem.
Bardzo miło wspominałem naszego "kierowcę", który woził nas na plan dużym sześciodrzwiowym fiatem. Ten Pan, który nas woził nim na plan jechał 120 na godzinę - to były duże przeżycia.

Kasia: A jak jechaliśmy do Konstancina na plan do pracy to mijaliśmy po drodze Gierka, który jechał kolumną Peugeotów, także do pracy tyle że do Warszawy.
Mariusz: Pamiętam że jak mi układali włosy to mi na głowę wylewali butelkę napoju "Loton". Przez chwilę mi tak zostawiali i potem jeszcze ciągnęli sprayem i na włosach robiła mi się taka skorupa. Po powrocie do domu jak zmywałem włosy to spłukiwałem to ze mnie spływały tony brudu.

Kuba: Pamiętam taką scenę że jesteśmy w łóżku, tzn. ja jestem w łóżku a ekipa niestety nie i było coś takiego że miałem nie móc zasnąć bo burza czy coś tam. I wiadomo, dwanaście dubli a tam dziecko się wierci pod kołdrą i w końcu ku zdziwieniu całej ekipy filmowej i wbrew scenariuszowi zasnąłem.
Cały wywiad i więcej archiwalnych zdjęć znajdziecie pod linkiem:
[www.nostalgia.pl]

wracamy na moment do poniedziałkowych zagadek filmowych...

W 1991 roku Sylwester Chęciński wyreżyserował komedię "Rozmowy kontrolowane", czyli drugą część "Misia".
Bohater filmu, Ryszard Ochódzki powoduje m.in. wypadek samochodowy, wjeżdżając na policjanta (a tak naprawdę na bałwana ubranego w mundur policyjny). Scena ta była nagrywana na terenie naszej gminy, pomiędzy Konstancinem a Słomczynem (wówczas znajdowała się tam firma Dosorex produkująca chemię gospodarczą, dziś ulokowane jest tam osiedle domków jednorodzinnych Constans)

dziś poniedziałek, a ja zapomniałem o filmie z konstancińskim motywem.
W takim razie zapraszam dziś przed ekrany telewizorów - w ramach Teatru TV o 20:25 wyświetlony zostanie spektakl "Dom kobiet" nagrany w Konstancinie!
[www.teatrtelewizji.tvp.pl]

Quote
pionek AGORY
w ramach Teatru TV o 20:25 wyświetlony zostanie spektakl "Dom kobiet" nagrany w Konstancinie!
[www.teatrtelewizji.tvp.pl]

A gdzie znajduje się willa, w której nakręcono spektakl?
W ostatnim odcinku "Ojca Mateusza" "zagrała" Hugonówka.

willa przy ul Granicznej, na przeciwko głównego gmachu STOCER

[www.nadwisla.pl]

filmowy Konstanicn.
serial "Przeprowadzki" Leszka Wosiewicza z lat 2000-2001. W pierwszym odcinku aktorka Małgorzata Kożuchowska skacze z okna jednej z tutejszych willi... chyba wiecie której? Emotikon smile

filmowy Konstancin...
Nasza gmina nie raz "udawała" w filmie miejsca rozrzucone po całej Polsce (a nawet świecie). Dziś wyjątkowo o czymś co udaje Konstancin, a tak naprawdę nim nie jest. Pod koniec lat 90-tych powstał serial Jerzego Gruzy pt. "Tygrysy Europy" . Reżyser, ukazując od kulis świat rodzimej elity finansowej, portretuje jej śmieszności, snobizmy i kompleksy. Główny bohater pracuje u prezesa Edwarda Nowaka, szóstego z listy najbogatszych Polaków, właściciela niezbyt gustownej willi w Konstancinie (dom widoczny na zdjęciu). Willa, mimo że w serialu przewija się nazwa "Konstancin", tak naprawdę znajdowała się w pobliskim Piasecznie przy ul. Redutowej.
Jerzy Gruza często bywał w Konstancinie. Obserwując zmiany zachodzące w tym mieście doskonale obrazujące polski kapitalizm, miał również inne plany "obsadzenia" Konstancina w swoich filmach. Opowiadał o tym przy okazji wywiadu udzielonego w 2011 Playboyowi:

"Ma pan gotowy scenariusz nowej wersji Przeprowadzki – naszym zdaniem pańskiego najlepszego filmu.

Napisałem go wspólnie z Wojtkiem Pszoniakiem, który grał wtedy główną rolę. To rzecz niebywała, bo jest szansa, żeby ten sam aktor zagrał tę samą postać po 40 latach! Teraz pokazalibyśmy tamtego inżynierka w momencie, gdy dorobił się milionów i ma rezydencję w Konstancinie. Pewnego dnia zamawia firmę przeprowadzkową i wychodzi ze swojej willi z małą walizką. Nowa żona, sąsiedzi oraz rodzina tłumaczą, błagają i grożą. Wszystko na nic. Facet się wyprowadza.

Brzmi obiecująco.

I co z tego? Nikt się tym nie zainteresował. A mi się nie chce chodzić po korytarzach, błagać, prosić. Raz, że mi nie wypada. Dwa, że to pierdolę.

Mocne słowa.

Bo takie są fakty. Szlag może człowieka trafić. Temat jest współczesny i cholernie ciekawy. Pomieszkuję czasem w domu ZAiKS-u w Konstancinie i jeżdżę po okolicy rowerem. Oglądam sobie te rezydencje. I wiecie, jaką mam refleksję? Że z tych ciemnych okien bije straszny smutek. Gdzieś tam jedno światełko się pali, pewnie siedzi w kuchni jakieś znudzone sobą małżeństwo, nikomu niepotrzebne. W całej reszcie pałacu straszy. I o tym byłby ten film. O pustce luksusowego istnienia. Mój bohater tego nie wytrzymuje. Tak jak kiedyś, nie wytrzymał życia w Nowej Hucie (...)"





Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2016-04-18 09:28 przez pionek AGORY.

mamy poniedziałek ale mamy też majówkę, z tej okazji "filmowy Konstancin" z przymrużeniem oka - kronika filmowa "Na głowę obywatela" - czyli w poszukiwaniu zaginionego papieru toaletowego również w naszej papierni
Emotikon smile

[www.kronikarp.pl]

Film o naszej bohaterce Basi Kulińskiej-Żugajewicz. Film o miłości ale z historią i powstaniem w tle.
[www.nadwisla.pl]

pamiętacie odcinek Zmienników "Krzyk ciszy" który nagrywany był w Warszawskich Zakładach Papierniczych? To tam został zmielony rękopis powieści Jana Oborniaka.
A teraz trochę inna historia o tym jakie skarby można było na "maksie" znaleźć naprawdę.
Antykwariusz Lech Woźniak wspomina zaprzyjaźnioną ekipę pięciu panów, którzy wymieniali u niego książki na alkohol:

" Taki jeden był szczególnie niezły. Stasio się nazywał. Nos miał czerwony od wódy, ale to był straszny nos do książek. Pracował z kolegami w papierni w Konstancinie i jak wrzucał książki na przemiał, to sprawdzał, co wrzuca. Kilka skarbów mi przyniósł - opowiada Woźniak.

Na przykład rękopis notatnika z podróży po Egipcie i Ziemi Świętej autorstwa syna Jana Chrystiana Szucha. Poszedł za okrągłą sumkę do Muzeum Narodowego.

Albo "Geometrię Euklidesową" wydaną w 1519 roku w Bazylei. Dzisiejsza wartość ok. 6 tys. złotych.

Albo dwa egzemplarze pierwszego wojennego wydania wierszy Tadeusza Gajcego.

- To był absolutny rarytas, bo wydanie liczyło jedynie 250 sztuk i prawie w całości zginęło - opowiada Woźniak. "

(źródło: [warszawa.wyborcza.pl] )

Piękny niegdyś, a teraz prawie ruina - wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków - pensjonat u zbiegu ulic Szpitalnej i Granicznej, posłuży jako (co?)... do filmu. Mam nadzieję, że ostatnią sceną nie będzie pożar
Od kilku dni trwa sprzątanie terenu i wnętrz. A już się ucieszyłam, że wreszcie ktoś tę posesję kupił i zadba o zabytek.

Nie wiem jaki to film, bo panowie sprzątający wiedzieli tylko że coś będą kręcić - w sensie nie lody ani przekręt.

Ktoś może wie co tam się będzie działo?

już prawie wiem:

W zrujnowanym pensjonacie u zbiegu ulic Szpitalnej i Granicznej będą kręcić film dla dzieci - taki "horrorek".
Niestety nie udało mi się dowiedzieć kto będzie rezyserowal ani tytułu. Byli tylko pracownicy z ekipy urządzającej dekoracje.

[www.polskatimes.pl]

Szykuje się kolejny film nagrywany w naszej gminie. Tym razem będzie to "Dywizjon 303" Wiesława Saniewskiego. Lotnisko w Imielinie udawać ma Northolt pod Londynem gdzie służyli podczas II wojny światowej Polacy
Przypominam że w najbliższym czasie na ekrany kin trafią dwie inne pozycje z "konstancińskim" wątkiem - "Rodzina ostatnia" oraz "Powidoki".

1957 r. Adam Hanuszkiewicz przy realizacji opowiadania Hłaski,, Dwaj mężczyźni na drodze"
Porąbka,nieistniejący drewniany most i panorama Bielawy jaką pamiętam...

[repozytorium.fn.org.pl]

to jest piękne! Klar, dziękuję za podsyłanie tych nieznanych mi materiałów - dużo się od Ciebie dowiedziałem