Głównym historycznym "scenarzystą" wystawy jest prof. Antony Polonsky . Wystawa " 1000 Lat Historii Żydów Polskich " będzie miała charakter stały. Profesor
jest potomkiem żydowskiej rodziny która w pierwszej połowie XIX wieku wyemigrowała z terenów b. Księstwa Litewskiego do Afryki ( aktualnie teren RPA ).
Udział w otwarciu Wystawy i towarzyszących otwarciu oficjalnych uroczystościach zapowiedzieli między innymi przedstawiciele znaczących europejskich muzeów i stałych ekspozycji.

Z okazji otwarcia Wystawy nakładem PWN-u ukaże się unikalna ( zakres wiedzy i dokumentacji ) i merytoryczna książka prof. Antony Polonsky'ego "Dzieje Żydów w Polsce i Rosji". Premiera promocji książki w dniu 29 pażdziernika w MHŻP .

W finale głównej uroczystośći otwarcia Wystawy w dniu 28 -go występ Tomasza STAŃKO i Raviego COLTRANE'A ( światowej sławy saksofonista ).

Wybory. Ulotki,plakaty,promocja "chęci i marzeń" .Kolejne cztery lata zweryfikują "dzielne" zamierzenia. W bogatym wyborczym "nakładzie" raczej staranna pozycja "Wieś i Miasto ..." KKW Centrum Samorządowe Konstancin -Jeziorna. W niej "Nie zawsze tak było" Dr. inż Barbara Chmielewska autorka tekstu obszernie i w miarę "przystępnie" opisuje od zarania dzieje Naszej lokalnej gminnej Ojczyzny . Wspomina o szeregu , interesujących i charakterystycznych , tylko dla tych Naszych terenów szczegółach . O Naszych sprzed lat sąsiadach , sza sza...Przeoczenie ... "poprawna" ostrożność...?



Zmieniany 2 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-11-13 12:45 przez kaan.

CHANUKA - Za miesiąc , w tym roku, w okresie 17- 24 grudnia tradycyjna Chanuka . Może jak za dawnych lat światła chanukowego świecznika
będą miały szansę rozświetlić dawne , nieco zapomniane konstancińskie "klimaty" .

KONSTAŃCIŃSKA CHANUKA 5775/2014 - HUGONÓWKA , 17 grudnia godz 18.00 . Koncert, warsztaty,poczęstunek . Wstęp wolny.Szczegóły wkrótce na plakatach.

Dziś mija 74 rocznica likwidacji getta w Jeziornie.
Getto założone przez Niemców w 1940 roku zostało zlikwidowane 25 stycznia 1941 roku.

Tak wspomina ten dzień B.Janowski:
,,24 stycznia o godzinie 11-tej przyjechał samochodem z Warszawy zastępca Kreishauptmanna i w asyście żandarmów ponownie zaczął oglądać granice naszej dzielnicy. (...) Po godzinie kazał do siebie przywołać Radę, i na ulicy podał nam do wiadomości następujący rozkaz: na poniedziałek rano ma być przygotowana łaźnia do parowania wszystkich Żydów, a tegoż dnia zacznie się ewaukacja do Warszawy. W dalszym ciągu wyjaśnił, że pieniędzy każdy może zabrać ze sobą, ile posiada, maszyny i urządzenia rzemieślnicze mają być zebrane w jednym miejscu, skąd po kilku dniach będą przewiezione do Warszawy (..). Co do artykułów żywności, to tych zabierać nie powinno się, gyż ''kartoffel und Brot haben wir Warschau fur Euch vorbereitet''. Następnie zadał nam pytanie odnośnie ilości starców, niemowląt i chorych, a otrzymawszy odpowiedź oświadczył, że może nam zezwolić na przejazd samochodami, a samochody te będą przez niego dostarczone, o ile do soboty do 9-tej rano będzie w posiadaniu 4500 zł. Na warunek ten przystaliśmy, choć zdawaliśmy sobie sprawę że majętniejsi Żydzi już zdążyli wyjechać,ale nie chcieliśmy skazywać naszej gromady do odbycia tej drogi pieszo. Uzyskawszy naszą zgodę, zezwolił ponadto na zabranie osobistych bagaży, ale nie więcej niż każdy unieść potrafi. (..)
[25 stycznia kilkanaście minut po 6 rano] zjechała kompania 'trupich czaszek' aby się naszą ewakuacją zająć. Po oględzinach łaźni, któa stosownie do rozkazu była już opalona, i przeprowadzeniu szeregu ćwiczeń z członkami Rady i Słuźby Porządkowej, rozpierzchli się po mieście i po kilkunastu minutach wszyscy mieszkańcy byli już zapędzeni do parowania. W tym pośpiechu, pod gradem wyzwisk, krzyków i nierzadko uderzeń, o zabraniu wszystkich przyszykowanych tłomoków mowy być nie mogło.
Tymczasem przez całą noc piątkową radni chodzili po domach, aby zebrać potrzebną kwotę. Zbiórka szkła opornie, gdyż zamożniejszych już nie było, a u biedoty pomimo wysiłków, niewiele wycisnąć się dało. Gdy nadeszła godzina 9-ta, okazało się że do sumy 4500 brak jeszcze blisko 1000 złotych. Niemiec, który się zgłosił po odbiór pieniędzy, był tak wspaniałomyślny, że sprolongował termin do godziny 12-tej, ale kosztem podwyżki o dalsze 500 zł. (...) Sceny jakie się rozegrały przy dalszej zbiórce brakującej sumy, trudno opisać. Całe miasto było już zebrane na jednym miejscu, a gdy nawoływania radnych nie odniosły skutku, kobiety same wzieły się do dzieła. Nie oszczędzały własnych mężów ani dzieci, kto jeszcze miał parę złotych, zebrane na tułaczkę, musiał je wyciągnąć - i żądana suma się znalazła.
Podróż do Warszawy odbyłą się w szybkim tempie. Niepokoiło nas jedynie to, że za nami jadą również nasi oprawcy. Zajechaliśmy na ul. Spokojną do Łaźni Miejskiej. Kazano nam wyładować bagaże, biegiem je zanieść na plac i na zakończenie jeszcze przerobić parę ćwiczeń (...)''

Większość Żydów z Jeziorny przewiezionych do getta w Warszawie nie przeżyła II wojny światowej. Zmarli w gettcie oraz w obozach koncentracyjnych.

zdjęcie przedstawia plan getta w Jeziornie (zbiory ŻIH)

Medal Instytutu Yad Vashem dla Zofii i Alekandra Schiele!

Dziś w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN odbyła się uroczystość przyznania medali "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata" kolejnej grupie Polaków ratujących w okresie okupacji Żydów.

Laudację w imieniu Ocalonej Stefanii Liliental odczytali: p. Witold Liliental (syn) i Dorota Liliental (wnuczka), a odznaczenie odebrał p. Robert Azembski, wnuk Zofii z Engemannów Schiele i Aleksandra Schielego.


Aleksander Schiele, który sam miał niemieckie pochodzenie, odmówił w okresie okupacji podpisania Reischlisty. Jako dyrektor administracyjny i współwłaściciel Zjednoczonych Browarów Warszawskich "Haberbusch i Schiele" wykorzystywał swoją uprzywilejowaną pozycję m.in. do niesienia pomocy ludności getta.

W okolicznościowej broszurze napisano: "Nie sposób zliczyć, ile osób w czasie II wojny światowej zawdzięczało życie niezłomnej postawie Zofii i Aleksandra Schiele (...)" Więcej informacji:

[www.jhi.pl]





Na zdjęciu: przy pulpicie p. Witold Liliental, uratowany z holokaustu przez swoją nianię, wygłasza laudację w imieniu mamy, Stefanii Liliental, uratowanej przez małżeństwo Schielów

Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu. Przypominam że dwa dni temu minęła również okrągła 75 rocznica likwidacji getta w Jeziornie o której pisałem dwie wiadomości wyżej.

Przed wojną Jeziornę zamieszkiwała spora społeczność żydowska. Jeziorańscy Żydzi trudnili się przede wszystkim drobnym handlem, ulica Bielawska zapełniona była małymi sklepikami.
W 1929 roku dokonano napadu na jeden z tutejszych żydowskich sklepów z konfekcją.
Taką wzmiankę zamieściła jedna z ówczesnych gazet:
„Nocy ubiegłej niewykryci dotychczas sprawcy dokonali napadu i włamania na magazyn z konfekcją Fajli Haberkreger w Jeziornie pod Warszawą. Włamywacze podjechali pod skład samochodem, jakąś substancją uśpili psa, następnie wyłamali otwór w podmurówce i tą drogą dostali się do składu. Włamywacze zrabowali konfekcję damską i męską wartości kilku tysięcy złotych. Po dokonaniu rabunku tą samą drogą wyszli na zewnątrz i odjechali samochodem. Policja znalazła na miejscu kradzieży porzucony wytrych i zgubiony monokl z kawałkiem złotego łańcuszka. Policja spodziewa się w najbliższym czasie zlikwidować całą bandę samochodową, która na sumieniu ma już kilka kradzieży z włamaniem.”
Powyższy rysunek przedstawiający żydowską Jeziornę pochodzi z satyry którą zamieściła w latach 20-tych „Mucha”

dziś obchodzimy 73 rocznicę Powstania w Getcie Warszawskim.
Z tej okazji dziś o 12:30 na stronie [ninateka.pl] zostanie wyświetlony film "Nie było żadnej nadziei".
Przypominam że do getta warszawskiego trafiła żydowska społeczność naszej gminy po likwidacji getta w Jeziornie.
Tylko nielicznym udało się przeżyć. Spotykali się zarówno z ludzką życzliwością (jak Fajga Rotsztein którą ukrywała m.in. Stanisława Suchecka w młynie w Słomczynie), jak i obojętnością a nieraz wręcz wrogością. Ita Dimant, córka rabina z Jeziorny, po ucieczce z getta warszawskiego została otoczona przez polskich szantażystów Tak to wspomina w swojej książce: “Zaledwie mamy za sobą wachę i skręcamy w Żelazną, gdy chmara wyrostków otacza nas ze wszystkich stron i początkowo nic nie mówią tylko za nami biegną”. Zanim ona i jej rodzina docierają w bezpieczne miejsce, nie mają już ani pierścionków, ani zegarka, ani nawet butów. Również Samuel Freiman który przed wojną wraz z rodziną mieszkał w pobliżu dzisiejszego sklepu Aura (tylko on z całej rodziny przeżył wojnę), doświadczył od swoich dawnych sąsiadów zarówno życzliwości jak i niegodnych zachowań. Gdy głodował w gettcie warszawskim przychodził w rodzinne strony po jedzenie. "Poszedłem w pobliże miasteczka, gdzie mieszkali rolnicy zaprzyjaźnieni z moim dziadkiem i moim ojcem. Dali mi mąkę i fasolę. Drogę tę odbyłem kilka razy bez wpadki. Niestety, w końcu zostałem rozpoznany przez chłopców z którymi chodziłem do tej samej szkoły. Krzyknęli do Niemca pracującego na drodze że jestem Żydem i nie powinienem tutaj się znajdować. Niemiec zaprowadził mnie do najbliższego posterunku policji gdzie spędziłem noc w celi."- wspomina. Na szczęście pełniący wartę polski policjant zaprzyjaźniony był przed wojną z ojcem Samuela i wypuścił chłopca na wolność...

Piszę to wszystko ponieważ martwi mnie rosnąca w ostatnim czasie w naszym narodzie nienawiść. Każda polska rodzina doświadczyła niewyobrażalnych cierpień podczas II wojny... pamiętajmy o tym i kierujmy się przede wszystkim życzliwością wobec siebie - tego sobie jak i wszystkim życzę.

zbliża się lato, okres dalszych i bliższych wyjazdów na wczasy...
ciekawe znalezisko Beaty Zahroskiej - Mucha 1922 r, a w niej 'dowcip' o konstancińskiej gościnności właścicieli tutejszych pensjonatów ;)






Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2016-05-09 11:44 przez pionek AGORY.

Historia Henryka Prajsa z Góry Kalwarii, ostatniego żyjącego Żyda z tego miasta oraz ostatniego żyjącego żołnierza z Suwalskiej Brygady Kawalerii

[www.youtube.com]

Ciekawy dokument udostępniony przez Andrzeja Makulskiego, na temat strat ludności gminy Jeziorna podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-1945

Gmina Jeziorna, pow.warszawskiego liczyła w 1939 r ogółem 11200 mieszkańców, w tym żydów 670 .
Zestawienie ogólne:
1. Zamordowani na terenie gminy – 41 osób spośród mieszkańców gminy, w tym 14 cyganów

W obozie pracy dla żydów w Kępie Falenickiej – rozstrzelano 67 osób przywiezionych z innych terenów (żydów)

W obozie dla jeńców sowieckich w Kępie Falenickiej zmarło z głodu i chorób lub zabito koło – 800 osób (jeńców sowieckich)

W powstaniu 1.08.1944 poległo – 57 powstańców

2. Aresztowanych i wywiezionych którzy nie powrócili – 943 osoby, w tym 670 żydów
3. Zginęło bez wieści – 22 osoby
4. Pobrano przez Arbeitsamt i wywieziono do Niemiec – 187 osób, nie powróciło 77

Tęsknię z tobą Żydzie ,ale to się już nie wróci .Prawda jest taka to nie my zabiliśmy tą kulkturtę Żydowską w Polsce ,to zrobili Niemcy i tylko Niemcy ,którzy w swojej większości poparli Hitlera. Nie ma innej obcji .

Quote
anina
Tęsknię z tobą Żydzie ,ale to się już nie wróci .Prawda jest taka to nie my zabiliśmy tą kulkturtę Żydowską w Polsce ,to zrobili Niemcy i tylko Niemcy ,którzy w swojej większości poparli Hitlera. Nie ma innej obcji .

Nie tylko Niemcy przed i po Niemcach nasi rodacy też mieli swój udział. Z nie tak dawnej przeszłości wspomnę marzec 1968

Te napisy na transparentach po polsku, chyba?


źródlo: Wikipedia

Pracowałam wówczas na Politechnice Warszawskiej i pamiętam, że sporo kolegów - młodych zdolnych - naukowców musiało opuścić nasz kraj. Był to szok, bo rodziny cudem ocalone musiały szukać innej Ojczyzny

tu: [pl.wikipedia.org] wykaz osób. Są wśród nich nie tylko naukowcy, ale także twórcy kultury

Akurat ci z wikipedii to głównie tacy emigranci.[www.youtube.com]

Syjoniści do Syjamu!

Quote

mania
Nie tylko Niemcy przed i po Niemcach nasi rodacy też mieli swój udział. Z nie tak dawnej przeszłości wspomnę marzec 1968

Tylko przypomnę , tej kultury w 1968 roku już nie było . Maniu tobie nie muszę przypominać czym było rozpętanie antyżydowskich nastrojów w tym okresie ,kto do zrobił /komunisci/ i po co to zrobiono /zwyczajna walka frakcji/.Użyto jak zwykle w takich okolicznościach prowokatorów .