od jakiegoś czasu na stronie gminy mamy niebywałą atrakcję - porównywarkę foto-map. Niedawno doszły kolejne stare foto-mapy, w tym najstarsza jak na razie z tego zbioru pochodząca z 1958 roku. Nie wychodząc z domu możemy przenieść się w czasie i zobaczyć jak mocno zmienił się teren. Najmocniej rzucają się w oczy zmiany które zaszły w Jeziornie.
Na powyższym zdjęciu widzimy główne skrzyżowanie Jeziorny - dziś większości widocznych zabudowań ulicy Bielawskiej juz nie ma. Na miejscu żydowskich sklepików mamy Aurę, w miejscu dawnej żydowskiej piekarni - pusty plac.

Patrząc na to zdjęcie, przypominają mi się krytyczne opisy Jeziorny z okresu międzywojnia.
I tak Orłowicz w 1922 roku pisał "Jeziorna (15km), brudne miasteczko z wielką fabryką papieru"
O wszechobecnym brudzie alarmowała również praca w 1938 roku:
"„brudy karygodne, brudy i brudasy (…) w sklepikach brudno, sprzedawcy brudni, produkty brudne”. Sugerowano konieczność wizyty lekarza powiatowego.

Dziś Jeziorna jest zdecydowanie czyściejszą, choć nadal nieuporządkowaną architektonicznie "siostrą" Konstancina.

(a porównywarkę map znajdziecie pod linkiem: [gsip.konstancinjeziorna.pl] - fotomapy o najlepszej rozdzielczości znajdziecie pod rokiem obecnym, a ze starszych mogę polecić te z 1958 i 1971 roku.

przystań kajakowa na "gołąbku" - 1958 rok

Staw pierwotnie należał do konstancińskiego rolnika Piotra Gołąbka i pełnił funkcję stawu rybnego. Po przejęciu przez państwo pełnił kilkakrotnie funkcję przystani kajakowej (ostatni raz w latach 90tych)
Od nazwiska swego dawnego właściciela przyjęła się wśród mieszkańców nazwa tego miejsca - "staw gołąbka"

1995 rok ul. Piłsudskiego

sklep "Pod dębem" w willi o tej samej nazwie

(zdjęcie ze zbiorów Stanisława Drozdowskiego - fotopolska.eu)

[www.facebook.com]

Na wystawie prac Krzysztofa Henisza w KDK prezentowane są również obrazy związane z Konstancinem. M.in. obraz z 1955 roku zatytułowany "budy pod skarpą". Powyższe budy widoczne znajdowały się w miejscu w którym ok 20 lat temu ulokowano plac zabaw (pomiędzy garażami a górką saneczkową). Zastanawia mnie funkcja tych bud - czy były to komórki stawiane przez mieszkańców pierwszych bloków które wyrosły na grapie? Słyszałem też że w miejscu tym był dawniej targ, więc budy może stanowiły jego integralną część... A może ktoś z was zna ich przeznaczenie?

Przy okazji - w miejscu tym ze skarpy prowadzą betonowe schody. Podobne schody, z tym że dziś zapomniane i zarośnięte prowadziły od górki saneczkowej i dochodziły niemal do boiska... czy ktoś zna ich przezeznaczenie? Czy były elementem dawnego parku na grapie, czy to już czasy powojenne - czyli np droga prowadząca na targowisko?




"budy pod skarpą" Krzysztof Henisz (1955)



budy pod skarpą - 1958 r

skarpa oborska, koniec lat 80-tych (ze zbiorów własnych)

Gdzie na Skarpie Oborskiej była aż taka erozja?

to skarpa przed ogródkami działkowymi (ten fragment od strony lasu, naprzeciw ulicy Poprzecznej)
Tam były dwa takie fragmenty, z czasem jednak "łagodniejące" przez zrzucane przez mieszkańców śmieci

Na tym konkretnym fragmencie pan Adam Rękawek - nauczyciel geografii z dwójki objaśniał nam w latach osiemdziesiątych tematy związane właśnie z erozją i pokrewne

Dziś mamy 35 rocznicę wprowadzenia stanu wojennego.
Jedną z pierwszych represji które dotknęły szczególnie opozycjonistów, były masowe internowania. Jednym z pierwszych i najgłośniejszych było internowanie Lecha Wałęsy – wpierw w ośrodku rządowym w Chylicach, później w Otwocku Wielkim a następnie w Arłamowie.
Dziś wspomnę o budynku w Chylicach w którym internowany był Lech Wałęsa.

Długo szukałem informacji w którym miejscu internowany był Wałęsa. Wszystko wyjaśniło się dla mnie w tym roku – za podzielenie się cennymi informacjami dziękuję Katarzynie Kowalik i Wojciechowi Miętusiewiczowi.

Była to willa wybudowana w 1930 roku, znajdująca się na rozległej działce przy ul. Łąkowej 9. Kiedy przeszła w ręce rządu – tego nie wiem. Na pewno przez pewien okres mieszkał w niej Cyrankiewicz wraz z Niną Andrycz. Do dziś ulica Łąkowa przy której znajduje się willa wyłożona jest trylinką ((jako chyba ostatnia w naszej gminie) i ma specjalne „zatoki” do parkowania.
Wspomnijmy fragment „Pozłacanej klatki” Tadeusza Lupara dotyczący tych wydarzeń: „Tymczasem 12 grudnia z Firmy późnym popołudniem ekipa SGO wyjechała do Chylic pod Warszawą. Jechali co najmniej sześcioma samochodami. Były różnych marek, aby nie wzbudzały podejrzeń jako np. kolumna rządowa. Willa, do której dotarli, była obszerna, z ładnym ogrodem, usytuowana na uboczu, na skraju dużej działki leśnej. Przy ulicy stały wtedy jeszcze tylko dwie wille. Wokoło było dużo drzew, mimo palących się latarni panował lekki półmrok. W „naszej” willi czekali już ludzie ‘Wodnika”, saperzy którzy od rana sprawdzali cały teren, w czym pomagały im dwa wyszkolone psy, owczarki alzackie. Obiekt został protokolarnie przyjęty przez SGO – od tego momentu to my byliśmy gospodarzami (…). Gdy polonez i fiat wjechały na posesję, „Jawor” zamknął za nimi bramę. Drugi samochód ochronny stanął przed posesją. Z tyłu podeszli „Kwiatek”, „Sanczo”, „Kermit” i „Polonez” którzy zabezpieczali wjazd od strony ulicy. Z poloneza wysiadł borowiec, w samochodzie został kierowca i ON. Z fiata wyszło dwóch funkcjonariuszy z Gdańska. Jeden z nich powiedział że mają dla nas „przesyłkę” którą należy pokwitować. „Ogon” podszedł do samochodu i otworzył drzwi. Po chwili ukazał się Lech Wałęsa. Nagle z ciemności wyłonił się wilczur, cicho warcząc. Przyjezdni byli zaskoczeni. Pies posłusznie przywarował obok jednego z naszych. Wałęsa ubrany był w ciemną kurtkę, z gołą głową, niespokojnym wzrokiem wodził po wszystkich. Czy się bał? Trudno było poznać.”
Wałęsę zwolniono z internowania w listopadzie 1982 roku

sekcja motocyklowa przy Warszawskich Zakładach Papierniczych

[www.facebook.com]

Znacie? Kostancin 1979, [www.youtube.com]

znamy znamy - bardzo fajny reportaż
Przy okazji mam pytanie - jest tam przez moment taka jedna willa, której niestety nie rozpoznaję. Może ktoś z was wie co to za dom?

wyjaśniło się - to willa Ave (tylko od tylnej strony)

niesamowite zdjęcia dawnego Konstancina, Mirkowa i okolic, udostępnione przez Justynę Górecką...

[www.facebook.com]

zdjęć w tej galerii będzie stopniowo przybywało:

[www.facebook.com]

Mam nadzieję, że wszystkich zainteresuje:

[dawniejnizdzis.blogspot.com]

cudowne zdjęcia! Bardzo dziękuję!!!

"Parcelacja Skolimowa została przeprowadzona w 1897 r. Plan rozmierzenia terenu wykonał geometra 2 klasy Ludwik Rubach. Jak się zdaje zalożenia rozplanowania i zorganizowania Skolimowa-Letniska nie były tak ambitne ani prowadzone z takim rozmachem i reklamą jak prowadzone w kilka miesięcy później prace w Konstancinie, ale również w Skolimowie wytyczono działki o ujednoliconym module. Spośród pierwszej grupy sprzedanych posesji większość miała powierzchnię 20.000 łokci2, ale było też sporo działek po 10.000 łokci2.
Skolimów był znacznie mniejszy niż Chylice i Konstancin, między którymi był położony. Zamykał się w granicach ulic: Granicznej, Chylickiej i Jaśminowej. Od północy sięgał do Jeziorki. Do Skolimowa należał ponadto teren nad rzeką sięgający ul.Słowiczej. Wzdłuż Jeziorki od ul Słowiczej do Granicznej ulokowane zostały rezydencje położone na dużych, nieregularnych parcelach parkowych. Dwie z nich należały do H. Seydla: położona w rozległym parku sięgającym na drugi brzeg Młynówki willa "Zagłobin" oraz tzw "kolonia Hugonówka" na terenie pomiędzy ulicami Graniczną, Widok i rzeką, gdzie założony został pierwszy zakład przyrodoleczniczy." (Mazowsze nr9-10; 1997)

na zdjęciu widzimy Skolimów roku 1908 (zdjęcie z moich zbiorów).
Tak zapewne wyglądały początki tutejszych ogrodów zakładanych przy nowo powstałych posesjach. Niestety nie potrafię zlokalizować miejsca wykonania fotografii - co prawda widać charakterystyczną bramę, ale w tej chwili jej nie rozpoznaję.



[www.facebook.com]

Żołnierze niemieccy przed oficyną willi Jezioranka przy ul. Kraszewskiego
(luty 1941 r)



[www.facebook.com]

Trwają prace budowlane na mostku przy tężni, przez co jest on na jakiś czas zamknięty. Jest to dalszy etap tworzenia traktu spacerowego od parku w kierunku elektrowni. Planowane jest również utwardzenie ścieżki prowadzącej wałem od mostku w kierunku imberfalu.
A jak miejsce to wyglądało ponad 116 lat temu?
Na powyższym zdjęciu z 1901 r widzimy mostek w parku. Jeziorka płynęla wówczas inaczej - za mostkiem skręcała w lewo tworząc malownicze zakole. Po wyregulowaniu koryta fragment ten został odcięty od rzeki, i dziś tworzy ciekawe urokliwe jezioro w kształcie podkowy.



[www.facebook.com]