|
Sławni goście Konstancina 18 maj 2014 - 21:44:18 |
kaan
|
Re: Sławni goście Konstancina 19 maj 2014 - 07:31:34 |
Tomasz Zymer
|
Re: Sławni goście Konstancina 16 cze 2014 - 16:15:44 |
kaan
|
Re: Sławni goście Konstancina 03 pa 2014 - 13:40:09 |
pionek AGORY
Wspominałem kiedyś o pochowanej w Skolimowie stygmatyczce siostrze Wandzie Boniszewskiej. A czy wiecie że Skolimów odwiedziła też inna znana stygmatyczka i mistyczka? Była nią siostra Faustyna Kowalska.
"(W Skolimowie) Siostra Faustyna przebywała jako postulantka w pierwszym okresie pobytu w Zgromadzeniu. Wysłali ją tam przełożeni wraz z dwiema sios- trami na krótki pobyt pod koniec sierpnia 1925 roku dla podratowania zdrowia. W tej miejsco- wości Zgromadzenie wynajmowało bowiem willę, która była przeznaczona na wypoczynek dla sióstr i wychowanek. Dzisiaj trudno zlokalizo- wać ten dom, w którym przebywała Siostra Faustyna, natomiast kościół parafialny pamięta jej obecność, gdyż w nim uczestniczyła w co- dziennej Eucharystii. Z czasu pobytu w Skolimowie Siostra Faustyna jeszcze jako Helena Kowalska zapamiętała wizję czyśćca, której opis pozostawiła w swym w „Dzienniczku” (Dz. 20). "
całość na: [www.faustyna.pl]
zdjęcie dachu kościoła w Skolimowie mego autorstwa
a oto opis widzenia czyśćca jakiego w Skolimowie doznała siostra Faustyna:
20.
W krótkim czasie po tym, zapadłam na zdrowiu. Drga Matka Przełożona wysłała mnie razem z dwoma innymi siostrami na wakacje do Skolimowa, kawałek poza Warszawę. W tym czasie zapytałam się Pana Jezusa za kogo jeszcze mam się modlić? Odpowiedział mi Jezus, że na przyszłą noc da mi poznać za kogo mam się modlić. (Dz 20)
20 b.
Ujrzałam Anioła Bożego, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą.
Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednoznacznie, że największym dla nich cierpieniem, to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję „Gwiazdą Morza”. Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. Usłyszałam głos wewnętrzny, który powiedział: Miłosierdzie Moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe. Od tej chwili ściśle obcuję z duszami cierpiącymi. (Dz 20)
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-10-03 14:01 przez pionek AGORY.
"(W Skolimowie) Siostra Faustyna przebywała jako postulantka w pierwszym okresie pobytu w Zgromadzeniu. Wysłali ją tam przełożeni wraz z dwiema sios- trami na krótki pobyt pod koniec sierpnia 1925 roku dla podratowania zdrowia. W tej miejsco- wości Zgromadzenie wynajmowało bowiem willę, która była przeznaczona na wypoczynek dla sióstr i wychowanek. Dzisiaj trudno zlokalizo- wać ten dom, w którym przebywała Siostra Faustyna, natomiast kościół parafialny pamięta jej obecność, gdyż w nim uczestniczyła w co- dziennej Eucharystii. Z czasu pobytu w Skolimowie Siostra Faustyna jeszcze jako Helena Kowalska zapamiętała wizję czyśćca, której opis pozostawiła w swym w „Dzienniczku” (Dz. 20). "
całość na: [www.faustyna.pl]
zdjęcie dachu kościoła w Skolimowie mego autorstwa
a oto opis widzenia czyśćca jakiego w Skolimowie doznała siostra Faustyna:
20.
W krótkim czasie po tym, zapadłam na zdrowiu. Drga Matka Przełożona wysłała mnie razem z dwoma innymi siostrami na wakacje do Skolimowa, kawałek poza Warszawę. W tym czasie zapytałam się Pana Jezusa za kogo jeszcze mam się modlić? Odpowiedział mi Jezus, że na przyszłą noc da mi poznać za kogo mam się modlić. (Dz 20)
20 b.
Ujrzałam Anioła Bożego, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą.
Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednoznacznie, że największym dla nich cierpieniem, to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję „Gwiazdą Morza”. Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. Usłyszałam głos wewnętrzny, który powiedział: Miłosierdzie Moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe. Od tej chwili ściśle obcuję z duszami cierpiącymi. (Dz 20)
Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-10-03 14:01 przez pionek AGORY.
Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.