Kazdy z nas ma jakieś szczególne miejsca w Konstancinie - jakiś zakątek, fajne miejsce na spacer, podzielmy się tutaj takimi!
W innych miejscach na świecie są na mapach oznaczone "miejsca mocy" - pokręcone drzewo, magiczna góra etc.


Ja znam miejscówkę jak z Doliny Muminków - maleńki mostek wśród drzew, piękny zarówno zimą kiedy leży śnieg, wiosną, latem a już jesienią upojny! Mały strumień się tam wije wsród krzewów i drzew, po prostu bajka! Trzeba skręcić na drodze do Baniochy tuż za ZGK w lesie jest ścieżka w stronę Skolimowa, polecam taki spacerek.


Drugie miejsce które darzę ogromnym sentymentem to skarpa Oborska - do Obór z Grapy chodniczkiem potem skręcić w prawo i starą drogą dojść pod skarpę, skręcamy w lewo, tam zaraz wiosną będzie wodospad (rura ze skarpy wystaje i źłobi zboczę już od lat (czynne wiosną), warto spacer kontynuować ścieżką pod skarpą, dla mnie to miejsce mocy, obłędny starodrzew! Tą drogą dojdziemy do Słomczyna, tam przecinamy ulicę Konst- Góra Kalw i idziemy dalej lasem, dojdziemy na przykład do ścieżki zdrowia przy dawnej Kołomyi, teraz Zalewajce.

Może zdjątka jakieś?

nie mam!
trzeba sobie spacer zrobić i obejrzeć, a poza tem: chciałabyś Maniu oglądać film z czyjegoś spacerku?

ja mam tych miejsc w KJ tak wiele że w zasadzie zamieściłbym całą gminę na takiej mapie ;)
Rozumiem że staramy się tu mówić o przyrodzie, więc nie będę się skupiał na budynkach.

Jaga, piszesz o skarpie - to miejsce mojego dzieciństwa! Miejsce ze źródełkiem trochę się ostatnio zmieniło, drzewo pod którego korzeniami była urokliwa skarpa i obok biło źródełko, przewaliło się i trochę krajobraz zmieniło. A ze źródełka wybierałem dawniej skamieniałe muszle i inne organizmy - wspaniała atrakcja dla geologa-amatora ;)
Żałuję że ktoś zagrodził skarpę przy ogródkach działkowych - kiedyś można było przejść po jej zboczach aż od grapy, a teraz ten odcinek trzeba obejść dołem (bądź górą omijając rozrosłe na przestrzeni ostatnich lat domki). Na tym odcinku na wysokości ogródków działkowych też wybiło małe źródełko,ale w porównaniu z tym o którym mówi jaga,to w zasadzie kałuża.
a zdjęcia... no to np jesienny widok z dołu skarpy na jej szczyt



jedyne 'architektoniczne' miejsce którym się tu podzielę będzie zapomniany park w Skolimowie który uwielbiam. Polecam zrobić sobie spacer od tego parku a następnie stromym brzegiem Jeziorki od Księżówki w stronę Chylic - niezapomniane miejsca i widoki!



wracając do skarpy - jednym z moich ulubionych miejsc są wolne od ludzi tutejsze lasy łęgowe. Masz dość ludzi, idziesz tam i wypoczywasz wśród zwierząt. Staram się zaglądać szczególnie do Olszyny - spacer przez las od skarpy do drogi prowadzącej z Obór do Mirkowa to wspaniała przygoda - trzeba pokonać kilka kanałów, gąszcz krzaków... a w srodku lasu niespodzianka - wspaniała polana! No i jak mówiłem nagrodą jest cisza i spokój (o ile myśliwi akurat nie chodzą)
to akurat zdjęcie z łęgu na drodze z Obór do Gassów


kolejne miejsce - często na forum wymieniane tereny podmokłe za mirkowską papiernią - wiosną i latem masa ptaków, piękna przyroda... boję się że po zamknięciu fabryki możemy ten piękny teren stracić na rzecz kolejnego osiedla :/


wiosną polecam pospacerować wśród nadwiślańskich sadów - kwitnące drzewa i mlecze - ukojenie dla moich oczu!


jako miejsca magiczne nie sposób nie napisać o naszych wierzbach - dziwnie poskręcane, właściwie od zawsze uważane za czarcie domostwa



no i powykręcane, rozłożyste sosny rosnące w lasach czarnowskich (na nich często można znaleźć zbutwiałe deski - dawniej gdy dzieci nie były aż tak przyrośnięte do komputerów sosny te były doskonałymi miejscami do budowy domków na drzewie

Aaaaa tak jest taka droga z Mirkowa do Obór! Piękna z wierzbami! Polecam na spacer! Jak się tamtędy teraz wybiorę to zdjęcia porobię Jak byłam na obczyźnie bardzo za tym miejscem i "rokitami" tęskniłam.

Ten lasek oborski z drzewami wyrastającymi z wody jest dla mnie też magiczny....nawet jak jadę rowerem, wieczorem po ciemku lubię tam latem stanąć i chłonąć ten zapach i wilgoć....bajka!

nie bierz tylko tam pieska ze sobą - nie tak daleko "miłośnicy" przyrody ustawili ambonę

Mnie również fascynuje wspomniany mostek oraz całe otoczenie rzeki Małej.
"Dzika" przyroda parę metrów od centrum miasta.













Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-01-08 11:08 przez TRAPER.

Od mostku przy ZGK idziemy w górę rzeki.













Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-01-08 11:19 przez TRAPER.

Idziemy dalej :-)







Na zdjęciu z prawej u góry, lewobrzeżny dopływ Małej Wierzbówka. Źródła Wierzbówki w odległości około kilometra. W latach 60/70-tych na Wierzbówce zainstalowano jaz i utworzono kąpielisko nazwane Dzieciak. Niestety to wspomnień czar.







Zmieniany 2 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-01-08 11:32 przez TRAPER.

I jeszcze troszeczkę :-) dalej w kierunku granic naszego miasta.



Na zdjęciach: z prawej u góry i lewej u dołu, prawobrzeżny dopływ Małej. Jego źródła znajdują się parę kilometrów od ujścia w przysiółku Wierzbnówka. Bardzo urokliwe aczkolwiek zapomniane miejsce.







Dziękuję za udział w wędrówce w górę rzeki Małej. Oj przydałaby się jakaś ścieżka edukacyjna dla dużych i małych :-)



Zmieniany 3 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-01-08 11:50 przez TRAPER.

Traper!!! Fantastyczna fotograficzna wyprawa! To jest to! Cieszę się że ktoś również darzy to miejsce szczególnym sentymentem!

Gorzej AK wezmę dziecko! Małoletnie!



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-01-08 11:57 przez jaga.

A ja mam pytanie:

Z okresu przedszkolno-wczesnopodstawówkowego pamiętam ruiny domku znajdujące się na Skarpie Oborskiej, mniej-więcej na wysokości skrzyżowania ulic Literatów i Kwiatowej. Stopniowo ruin tych ubywało i bodajże pod koniec lat osiemdziesiątych zniknęły zupełnie z powierzchni ziemi (być może gdyby trochę "pogrzebać", to dałoby się trafić na resztki fundamentów). Jak wyglądały można zobaczyć w serialu "Tylko Kaśka", np. TUTAJ (od ok. 23. sekundy). Czy ktoś wie, co to był za budynek? Dlaczego został opuszczony?

I tak a'propos wspomnianego serialu: ilekroć go oglądałem, zawsze na swój sposób fascynowało mnie to, że droga tytułowej bohaterki ze szkoły (SP nr 2 przy ul. Żeromskiego) do domu (przy ul. Potulickich, nieopodal skrzyżowania z Chodkiewicza) często-gęsto wypadała przez rzeczone ruiny na skarpie i cegielnię w Chylicach...

ktoś kiedyś powiedział mi że te ruiny to była atrapa zrobiona na potrzeby właśnie tego serialu.
ile w tym prawdy - nie wiem. fakt ze do tej pory jest tam mała polanka.

a co do drogi tytułowej Kaśki... oj,chyba każdemu uczniowi droga z 'dwójki' do domu zamiast 15 minut zajmowała z godzinę
fakt, nie chodziło się przez Obory i Chylice, ale trzeba było obowiązkowo skręcić w kierunku białej dalii a następnie pobrykać na placu zabaw przy domu dziecka na Sobieskiego.

A właśnie,postaram się wkleić jakieś zdjęcia z końca lat 80tych z tego nieistniejącego już placyku...

obiecane zdjęcie placu zabaw na rogu ul Sobieskiego i Matejki (przy willi Zorza, wchodzącej dawniej w skład Domu Dziecka). Koniec lat 80tych.



Jako że plac zabaw miał kształt trójkąta,śmiało można go nazwać 'trójkątem bermudzkim' bo w tym miejscu dzieci wracające z 'dwójki' do domu przepadały na wiele godzin. ;)

co pamiętam - patrząc na górne zdjęcie, po lewej była jeszcze zjeżdżalnia i takie drabinki kręcone, z tyłu w tle pozostałości po wypasionych huśtawkach (w których mieściły się 4 osoby!), z prawej drabinki, chyba metalowy samochodzik i statek... ech, wspomnienia...



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-04-15 16:03 przez pionek AGORY.

Pierwszy papieros wypalony z kolegami w 4tej klasie to tam! ))) hehehehehe

Dobra nazwa Pionku! i super urokliwe miejsce!

mój pierwszy papieros to chyba w starej opuszczonej nysie stojącej przy skarpie na Grapie przy garażach,obok 'górki saneczkowej' ;)

chociaż z tego co słyszałem większość absolwentów 'dwójki' po raz pierwszy paliła na górce za szkołą ;)



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-04-15 16:19 przez pionek AGORY.

Przesyłam kolejny odcinek filmu Wiesława Pietrzaka z 1968 roku.
Glinki dla "dwójki" były wymarzonym miejscem dla zabawy oraz "wielkich" podróży odkrywców.

Na Glinkach 1968 - pieczenie ziemniaków.

Ciekawe czy rozpoznacie nauczycielki, siebie lub swoich rodziców a może już dziadków :-)



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-04-22 11:13 przez TRAPER.

Rozpoznałam dwie panie nauczycielki : Panią Wrzesińską /z córką Teresą chodziłam do jednej klasy/ , druga to nieżyjaca już Pani Zalewska nuczycielka polskiego .Jakie one młode i ładne .Młodzieży nie rozpoznaję ,ale pewnie dla tego ,że kilka lat młodsi ode mnie.Miło było powspominać.

zobaczmy jakie urokliwe miejsca widziano w 1954 roku.

Oto propozycja wycieczki 'krawędzią skarpy warszawskiej'

Zobaczcie na jaki fajny pomysł wpadły dzieci . Postanowiły zwiedzać okolice naszego miasta z kamerą i potraktować to jako wakacyjną przygodę. Mam nadzieje , że wybaczycie im jakieś drobne potknięcia i tremę , to ich pierwszy odcinek a chcą zrobić kilka . Pan Tomasz Zymer wybrał miejsca do zwiedzania a ja tylko rejestrowałem ich poczynania . Gdyby inne dzieci chciały się przyłączyć do tej wakacyjnej przygody to zapraszamy .

FILM - [www.youtube.com]

Pozdrawiam